ชื่อพื้นเมือง      :         ดอกตีนวัว, เสี้ยวหวาน กะเฮอ สะเปซี (แม่ฮ่องสอน),เสี้ยวดอกแดง (ภาคเหนือ), ชงโค เสี้ยวเลื่อย (ภาคใต้)

ชื่อวิทยาศาสตร์ :         Bauhinia purpurea L.

ชื่อวงศ์           :         FABACEAE

ชื่อสามัญ        :         Orchid tree, Purple orchid tree, Butterfly tree

ประโยชน์        :         ราก ใช้ต้มกินน้ำเป็นยาขับลม หรือใช้โขลกผสมกับน้ำกินเป็นยารักษาอาการไข้ เปลือกต้น แก้ท้องเสีย แก้บิด ใบ ใช้ต้ม กินรักษาอาการไอ ใช้ฟอกฝี แผล ดอก ใช้ผสมกับอื่น ๆ เป็นเครื่องยารักษาอาการไข้ หรือดับพิษไข้ หรือเป็นยาระบาย

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์

          ไม้พุ่มหรือไม้ต้นผลัดใบขนาดกลาง สูงประมาณ 15 เมตร เรือนยอดแผ่กว้างรูปทรงไม่แน่นอน ใบเดี่ยว เรียงสลับ เป็นรูปไข่แยกเป็น 2 แฉกลึก คล้ายใบติดกันหรือใบแฝด มีขนาดประมาณ 20 ซม. ดอกสีชมพูอมม่วง, สีม่วงสดคล้ายกล้วยไม้ และสีขาว มีกลิ่นหอมอ่อน ๆ ตลอดวัน ดอกบานเต็มที่ขนาด 6-8 ซม. ช่อดอกออกตามซอกใบและปลายกิ่ง มีจำนวนดอกน้อย เกสรตัวผู้ 3 อัน ขนาดไม่เท่ากัน ออกดอกเกือบตลอดปี ออกดอกมากในฤดูหนาว การขยายพันธุ์ใช้การตอนกิ่ง ปักชำและเพาะเมล็ด